14 Cic. Verr. 2, 1, 36–37

36 ↷Primum brevitatem cognoscite: accepi, inquit, viciens ducenta trigintatriginta om. d al. pr quinque milia quadringentos decemdecem sex dΨp et septem nummos. dedi stipendio, frumento, legatis, pro quaestore, cohorti praetoriae HS mille sescenta triginta quinquemilles quingenta quadraginta quinque πb milia quadringentospro quaestore asc.: pro quaestoribus dp rell. decem et septem nummosdedi stipendio … nummos om. g1. reliqui arimini HS sescenta milia. Hoc est rationes referre? hoc modo aut ego aut tu, Hortensi, aut quisquamquispiam G3K omnium rettulit? Quid hoc est? quae impudentia, quae audacia? quod exemplum ex tot hominum rationibus relatisrelatis pr edd.: redditis DG1KZ huiusce modihuius modi pbδ (Zielinski p. 193) est? Illa tamen HS sescenta milia, quae ne falsoneque falso DΨπ quidem potuit quibus data essent describeredescribere Dp rell.: discr. Kays.: perscr. cod. (?) Vrs., quae se Arimini scribit reliquisse, quae ipsa HS sescenta milia reliqua facta sunt, neque Carbo attigit neque Sulla vidit neque in aerarium relata sunt. Oppidum sibi elegit Ariminum, quod tum, cum iste rationes referebat, oppressum direptumquedireptumque D al. b: directumque pr: dirutumque K Lg. 42 erat: non suspicabatur, id quod nunc sentiet, satis multos ex illa calamitate Ariminensium testis nobis in hanc rem reliquos esse. 37Recita denuo. P. Lentulo L. Triariog. triar. dzp: q. triar. g12k quaestoribus urbanis res rationum relatarum. Recitarestaurationum relat. π. Ex senatus consulto. Ut hoc pacto rationem referre liceret, eo Sullanus repente factus est, non ut honos et dignitas nobilitati restitueretur. Quodsi illinc inanis profugisses, tamen ista tua fuga nefaria proditio consulis tui consceleratascelerata Zδ iudicaretur. „Malus civis, improbus consul, seditiosus homo Cn. Carbo fuit.“ Fuerit aliis: tibi quandotibi quando pb: tibi iterum suppl. s. l. D: tibi tibi quando KZ: quando tibi qr esse coepit? posteaquam tibi pecuniam, rem frumentariam, rationes omnis suas exercitumque commisit. Nam si tibi antea displicuisset, idem fecisseslegisses DΨ (cf. §60 infra) Qui quaestor malit Muell. quod anno post M. Piso. Quaestor cum L. Scipioni consuli obtigisset, non attigit pecuniam, non ad exercitum profectus est; quod de re publica sensit, ita sensit ut nec fidem suam nec morem maiorum nec necessitudinem sortis laederet.