7 Cic. Sull. 21–23

21Hic ait se ille, iudices, regnum meum ferre non posse. Quod tandem, Torquate, regnum? Consulatus, credo, mei; in quo ego imperavi nihil et et] sed b2 contra patribus conscriptis et bonis omnibus parui; quo in magistratu non institutum est videlicet a mevidelicet a me e: a me iudices cett. regnum, sed repressumrepressum e: repulsum b2ψ2 : non permissum ςb1k, p. mg.: promissum cett. . An tum tum] tu πe, Schol. in tanto imperio, tantatanta mei, Schol.: tantaque Mai (sil.) dices Schol. potestate non dicis meme Teπ, Schol.: om. cett. fuisse regem, nunc privatum regnare dicisdices Stangl ? quo tandem nomine? „Quod, in quos testimonia dixisti“, inquit, „damnati sunt; quem defendis, sperat se absolutum iri.“ Hic tibi ego de testimoniis meis hoc respondeorespondebo T , si falsum dixerim, te in eosdemeosdem e, Schol.: eos cett. dixisse; sin verum, non esse hoc regnare, cum verum iuratusiuratus Teb1, Schol.: iuratos cett. dicas, probare. De huius spe tantum dico, nullas a me opes P. Sullam, nullamnullam om. Tea potentiam, nihil denique praeter praeter] propter T fidem defensionis exspectare. 22„Nisi tu“, inquit, „causam recepisses, numquam mihi restitisset, sed indicta causa profugisset.“ Si iam hoc tibiiam tibi hoc eπ concedam, Q. Hortensium, tanta gravitategravitate tanta e hominem, si hos talis viros non suo stare iudicio, sed meo; si hoc tibi demdem Naugerius (1): idem codd. quod credi non potest, nisi ego huic adessem, hos adfuturos non fuisse, uter tandem rex est, isne cui innocentes homines non resistunt, an is qui calamitosos non deserit? At hic etiam, id quod tibi necesse minimeminime tibi necesse e fuit, facetus esse voluisti, cum Tarquinium et Numam et me tertium peregrinum regem esse dixisti. Mitto iam de rege quaerere; illud quaero peregrinum cur me esse dixeris. Nam si ita sum, non tam est admirandum regem esse meme esse e , quoniamquoniam Te: quia cett. , ut tu aisais T: agis e: vis cett. , duo iamduo iam scripsi: etiam (ex .11. iam credo, cf. Font. 24, Rab. Post. 31) codd.: iam Müller peregrini reges Romae fuerunt, quam consulem Romae fuisse peregrinum. „Hoc dico“, inquit, „te esseesse e Schol. ex municipio.“ 23Fateor et addo etiam:ex eoeo om. Tb1 municipio unde iterum iam salus huic urbi imperioque missa est. Sed scire ex te pervelim quam ob rem qui ex municipiis veniant peregrini tibi esse videantur. Nemonemo e, Schol.: nemo enim cett. istuc M. illiilli om. Schol. Catoni seni, cum plurimos haberet inimicos, nemo Ti. CoruncanioTi. Teag, Schol.: T. cett. , nemo M'. CurioM' Curio Schol., Manutius: Curio πc, ed. V: Curioni cett. , nemo huic ipsi nostro C. Mario, cum ei multi inviderent, obiecit umquam. Equidem vehementer laetor eum esse me in quem tu, cum cuperes, nullam contumeliam iacere potueris quae non ad maximam partem civium conveniretpertineret πb2c .