33 Cic. Sull. 92–93

92Sed iam impedior egomet, iudices, dolore animi ne de huius miseria plura dicam. Vestrae sunt iamsunt iam TEπ : iam sunt cett. partes, iudices, in vestra mansuetudine atque humanitate causam totam repono. Vosvos Schol.: vos ex TE: vos et (etiam k) cett. reiectione interposita nihil suspicantibus nobis repentini in nos iudices consedistis, ab accusatoribus delecti ad spem acerbitatis, a fortuna nobis ad praesidium innocentiae constituti. Ut ego quid de me populus Romanus existimaret, quia severus in improbos fueram, laboravi et, quae prima innocentis mihi defensio est oblata, suscepi, sic vos severitatem iudiciorum quae per hos mensis in homines audacissimos facta suntsunt TE, Lambinus: est cett. lenitate ac misericordia mitigate. 93Hoc cum a vobis impetrarea vobis impetrare TE: impetrare a vobis cett. causa ipsacausa ipsa TE: ipsa causa cett. debet, tum est vestri animi atque virtutis declarare non esse eos vos ad quos potissimum interposita reiectione devenire convenerit. In quo ego vos, iudicesvos iudices TE: iudices vos cett , quantum meus in vos amorin vos amor TE: amor in vos cett. postulat, tantum hortor ut communi studio, quoniam in re publica coniuncti sumus, mansuetudine et misericordia nostranostra ςk: vestra cett. falsam a nobisvobis πχc2, ed. R crudelitatis famam repellamus.