13 Cic. Sull. 36–39

36Abab ec2, Schol.: om. cett. Allobrogibus nominatum Sullam esse dicis. Quis negat? Sed legesed lege TEe: Sullae cett. indiciumindic. Taχc: iudic. cett. et vide quem ad modum nominatus sit. L. Cassium dixerunt commemorasse cum ceteris Autronium secum facere. Quaero num Sullam dixerit Cassius. Nusquam. Sese aiunt quaesisse de Cassio quid Sulla sentiret. Videte diligentiam Gallorum; qui vitam hominum naturamque non nossent ac tantum audissentaudivissent e eos pari calamitate esse, quaesiverunt essentne eademesse quaesiverunt essentne eadem TEeπ : qui fuerant (-unt a) esse (-ent a) in eodem cett. voluntate. Quid tum Cassius? Si respondisset idem sentire et secum facere Sullam, tamen mihi non videretur in hunc id criminosum esse debere. Quid ita? Quia, qui barbaros homines ad bellum impelleret, non debebat minuere illorum suspicionem et purgare eos de quibus illi aliquid suspicari viderentursuspicari viderentur TEe: suspicarentur cett. . 37Non respondit tamen una facere Sullam. Etenim esset absurdum, cum ceteros sua sponte nominasset, mentionem facere SullaeSullae ante nullam hab. e, ς mg., ante facere T: om. cett. nullam nisi admonitum et interrogatum; nisi forte veri simile est P. Sullae nomen in memoria Cassio non fuisse. Si nobilitas hominis, si adflictaafflicta eb1c2k, p mg.: afflata cett. fortuna, si reliquiae pristinae dignitatis non tam inlustres fuissent, tamen Autroni commemoratio memoriam Sullae rettulisset; etiam, ut arbitror, cum auctoritates principum coniurationis ad incitandos animos Allobrogum conligeret Cassius, et cum sciret exteras nationes maxime nobilitate moveri, non prius Autronium quam Sullam nominavissetnominavisset Te: nominasset cett. . 38Iam vero illud minime probariminime probari e: probari minime cett. potest, Gallos Autronio nominato putasse propter calamitatis similitudinem sibi aliquid de Sulla esse quaerendum, Cassio, si hic esset in eodem scelere, ne cum appellasset quidem Autronium, huius in mentem venire potuisse. Sed tamen quid quid] quod T responditresponderit Tg de Sulla Cassius? Se nescire certum. „Non purgat“, inquit. Dixi antea: ne si argueret quidem tum denique, cum esset interrogatus, id mihimihi om. e criminosum videretur. 39Sed ego in iudiciis et inet in Te: et cett. quaestionibusin quaestionibus et indiciis Schol. non hoc quaerendum arbitror, num purgetur aliquisaliqui Schol. , sedsed ς, Schol.: et cett. num arguatur. Etenim cum se negatse negat Teπ : negat se cett. scire Cassius, utrum sublevat Sullam an satis probat se nescire? „Sublevat apud Gallos.“ Quid ita? „Ne indicent.“ Quidquod Te ? si periculum esse putasset ne illi umquam indicarent, de sese om. e ipseipse T, Ernesti: ipso cett. confessus esset? „Nesciitnescit T videlicet Taπ : om. e: iudices cett. videlicet.“ Credo celatum esse Cassium de Sulla uno; nam de ceteris certe sciebat; etenimetenim Teaπ : et ea cett. domi eius pleraque conflata esse constabat. Qui qui] quia Madvig negare noluit esse in eo numero Sullam quo plus spei Gallis daret, dicere autem falsum non ausus est, sese π: om. cett. (post nescire suppl. Lambinus) nescire dixit. Atqueatque Teaπb1: atqui cett. hoc perspicuum est, cum is qui de omnibus scierit de Sulla se scire negarit, eandem vim esseesse vim ec negationis huius quam siquam tum si c2 extra coniurationem hunc esse se scire dixisset. Nam cuius scientiam de omnibus constat fuisse, eius ignoratio de aliquo purgatio debet videri. Sed iam non quaero purgetne Cassius Sullam; illud mihi tantum satis est contra Sullam nihil esse in indicioindicio Te: iudicio cett. .