1 Cic. Sull. 1–3

1Maxime vellem, iudices, ut P. Sulla et antea dignitatis suae splendorem obtinere etobtineret codd.: corr. Naugerius (1) post calamitatem acceptam modestiae fructum aliquem percipere potuissetpercipere potuisset TEc: potuisset percipere cett. . Sed quoniam ita tulit casus infestus ut in in] et in e: et Halm amplissimo honore cum communi ambitionis invidia tum singulari Autroni odio everteretur, et in his pristinae fortunae reliquiis miseris et adflictis tamen haberet quosdam quorum animos ne supplicio quidem suo satiare posset, quamquam ex huius incommodis magnam animo molestiam capio, tamen in ceteris malis facile patior oblatum mihi tempus esseesse Teπ : om. cett. in quo boni viri lenitatem meam misericordiamque, notam quondam omnibusquondam omnibus Te: omnibus quondam cett. , nunc quasi intermissam agnoscerent, improbi ac perditi cives domitidomiti scripsi: re domiti T: redomiti cett. (re ex re p. geminatum puto) atque victirevicti b2, Reid praecipitante re publica vehementem me fuisse atque fortem, conservata mitem ac misericordem faterentur. 2Et quoniam L. Torquatus, meus familiaris ac necessarius, iudices, existimavit, si nostram in accusatione sua necessitudinemnecessitudinem Tek: necessitatem cett. familiaritatemque violasset, aliquid se de auctoritate meae defensionis posse detrahere, cum huius periculi propulsatione coniungam defensionem offici mei. Quo quidem genere non uterer orationisorationis non uterer eπ , iudices, hoc tempore, si mea solum interesset; multis enim locis mihimihi hoc loco hab. T, post data e, ante locis cett. et data facultas est et saepe dabitur de mea laude dicendi; sed, ut ille viditvidit Teπ : iudices cett. , quantum de mea auctoritate deripuisset, tantum se de huius praesidiis deminuturum deminuturum] speravit add. ς mg.: putavit (-tat σψ1) add. b2ψ2ς , sic hoc ego sentio, si mei facti rationem vobis constantiamque huius offici ac defensionis probaroprobavero eπ , causam quoque me P. Sullae probaturum. 3Ac primum abs te illud, L. Torquate, quaero, cur me a ceteris clarissimis viris ac principibus civitatis in hoc officio atque in defensionis iure secernas. Quid enim est quam ob rem abs te Q. Hortensi factum, clarissimi viri atque ornatissimi, non reprehendaturreprehendatur (semel) ea , reprehendatur meum? Nam, si est initum a P. Sulla consilium inflammandae huius urbishuius urbis Halm: huius urbis huius e: huius civitatis T: civitatis huius cett. , exstinguendi imperi, delendae civitatiscivitatis e: urbis cett. , mihimichi me e: mihine Halm maiorem hae res dolorem quam Q. Hortensio, mihi maius odium adferre debent, meum denique gravius esse iudicium, qui adiuvandus in his causis, qui oppugnandus, qui defendendus, qui deserendus esse videaturvidetur e ? „Ita“, inquit; „tu enim investigasti, tu patefecisti coniurationem.“