5 Cic. Phil. 7, 14–16

14 ↷Retinenda est igitur nobis constantia, gravitas, perseverantia; repetenda vetus illa severitas, si quidem auctoritas senatus decus, honestatem, laudem dignitatemquedignitatemque V, Cus.: dignitatem D desiderat, quibus rebusrebus om. D hic ordo caruit nimium diu. Sed erat tunc excusatiotum D oppressis, misera illa quidem, sed tamen iusta: nunc nulla est. Liberati regiotum regio D dominatu videbamur: multo postea gravius urgebamurmulto ... urgebamur om. D armis domesticis. Ea ipsa depulimus nos quidem: extorquendanunc quidem vi extorquenda D sunt. Quod si non possumus facere – dicam quod dignum est et senatore et Romano homine – moriamur. 15Quanta enim illa eriterit illa D, Cus. rei publicae turpitudo, quantum dedecus, quanta labes, dicere in hoc ordine sententiam M. Antonium consulari loco! cuius ut omittam innumerabilia scelera urbani consulatus, in quo pecuniam publicam maximam dissipavit, exsules sine lege restituit, vectigalia divendidit, provincias de populi Romani imperio sustulit, regna addixit pecunia, leges civitati per vim imposuit, armis autarmis aut] armis D obsedit aut exclusit senatum: ut haec, inquam, omittam, ne hoc quidem cogitatis, eum qui Mutinam, coloniam populi Romani firmissimam, oppugnarit, imperatorem populi Romanifirmissimam ... pop. R. om. D, consulem designatum, obsederit, depopulatus agros sit, hunchunc] fort. nunc in eum ordinem recipi a quo totiens ob has ipsas causas hostis iudicatus sit quam foedum flagitiosumque sitsit, videtis ns?

16Satis multa de turpitudine. Dicam deinceps, ut proposui, de periculo: quod etsiquod si D minus est fugiendum quam turpitudo, tamen offendit animos maioris partis hominum magis.