6 Cic. Phil. 11, 13–15

13Quid? illa castrorum M. AntoniM. om. D lumina, nonne ante oculos proponitis? Primum duos conlegas AntoniorumAntoniorum Vt: -onii bns et Dolabellae, Nuculam et Lentonem, Italiae divisores lege ea quam senatus per vim latam iudicavit; quorum alter commentatus estquorum ... est om. V mimos, alter egit tragoediam. Quid dicam de Apulo Domitio? cuius modo bonabona modo D proscripta vidividimus D. Tanta procuratorum est neglegentia. At hic nuper sororis filio infudit venenum, non dedit. Sed non possunt non prodige vivere qui nostra bona sperant, cum effundanteffundunt D sua. Vidivide D etiam P. Deci auctionem, clariclarissimi D viri, qui maiorummaiorum suorum D exempla persequens pro alieno se aere devovit. Emptor tamen in ea auctione inventus est nemo. HominemO hominem n2 ridiculum qui se exserereexserere Halm: exercere V: exire D: emergere ex Müller aere alieno putet posse, cum vendat aliena. 14Nam quid ego de Trebellio dicam? quem ultaequem ultae Ubaldinus: quem ute V: quam multae D videntur Furiae debitorum; vindicemvindicem Poggius: vindicem is V: vindices D: vindicis Ferrarius enim novarum tabularum novam tabulam vidimusvidimus D: videmus V: fort. iam videmus (clausulae gratia). Quid de T. PlancoT. Zumpt: L. V: om. D? quemquem b1: quae V: qui cett. praestantissimus civiscivis (-es b2) Vb: civis civi t: cives civis ns, Aquila, Pollentia expulit et quidem crure fracto: quod utinam illi ante accidisset, ne huc redire potuisset! Lumen et decus illius exercitus paene praeterii, T. Annium Cimbrum, Lysidici filium, Lysidicum ipsumipsum] Graeco (in Gr. D) verbo add. codd., del. Manutius (in mg. archetypi erat graec. = Graecum, cf. ad l. 20), quoniam omnia iura dissolvit, nisi forte iure Germanum Cimber occidit. Cum hanc et huiuseius D generis copiam tantam habeat Antonius, quod scelus omittet, cum Dolabella tantis se obstrinxerit parricidiis nequaquam pari latronum manu et copia? 15Quapropter, ut invitus saepe dissensi a Q. FufioQ. om. V, ita sum eius sententiae libenter adsensus: ex quo iudicare debetis me non cum homine solere, sed cum causa dissidere. Itaque non adsentior solum sed etiam gratias ago Fufio: dixit enim severam, gravemgravem] grecauem V (i. e. ex grec grauem), re publica dignam sententiam: iudicavit hostem Dolabellam; bona censuit publice possidenda. Quo cum addi nihil potuissetpotuisset V: posset (-it b) D – quid enim atrocius potuit, quid severius decerneredecernere D: degenere V? – dixit tamen, si quis eorum qui post se rogati essent graviorem sententiam dixisset, in eam se iturum. Quam severitatem quis potest non laudare?