6 Cic. Deiot. 16–19

16At, credo, haec homo inconsultus et temerarius non videbat. Quis consideratior illo, quis tectiortectior CαD1: rectior D2BEγ, quis prudentior? quamquam hoc loco Deiotarum non tam ingenio et prudentia quam fide et religione vitae defendendum puto. Nota tibi est hominis probitas, C. Caesar, noti mores, nota constantia. Cui porro qui modo populi Romani nomen audivit, Deiotari integritas, gravitas, virtus, fides non auditasit audita β est? Quod igitur facinus nec in hominem imprudentemprudentem Cα caderetcaderet CHVγ: cadere A: cadere posset β propter metum praesentis exiti, nec in facinerosum, nisi esset idem amentissimus, id vos et a viro optimo et ab homine minime stulto cogitatum esse confingitis? 17At quam nonatque non γ modo non credibiliter, sed ne suspiciose quidem! „Cum“ inquitinquit Cα: in castellum (ex § 21) add. βγ „BluciumBlucium Garat.: Reium Wagner: Luceium (Lucc. CH) codd. (cf. Strab. xii. 5. 2) venisses et domum regis hospitis tui devertisses, locus erat quidam in quo erant ea composita quibus te rex munerarimunerari Cα: -rare βγ constituerat. Huc te e balneobalineo CA, ita § 21 CA (ter) et § 42 CH, prius quam accumberes, ducere volebat. Erant enimibi enim erant β armati ut tequi te β interficerent in eo ipso loco conlocati.“ En crimen, en causa, cur regem fugitivus, dominum servus accuset. Ego meherculesmehercule γ, cf. Mil. 85, Caesar, initio, cum est ad me itaita Müller: ista codd. causa delata, PhidippumPhidippum β: Philippum Cαγ medicum, servum regium, qui cum legatis missus esset, abab ipso β isto adulescente esse corruptum, hac sum suspicione percussuspercussus CHVβgh: perculsus Aa: „Medicum indicem subornavit; fingetfingit gh videlicet aliquod crimen veneni.“ Etsi a veritate longe, tamen a consuetudine criminandi non multum res abhorrebat. Quid ait medicus? 18Nihil de veneno. At id fieri potuit primumprimo β occultius in potione, in cibovel in cibo γ: del. Kayser; deinde etiam impunius fit quod, cum est factumquod cum est factum] quicquid cum est Cα, negari potest. Si palam te interemisset, omnium in se gentium non solum odia sed etiam arma convertisset: si veneno, Iovis illiusillius a: illius quidem cett.: ille quidem Ernesti hospitalis numen numquam celare potuisset, homines fortasse celasset. Quod igitur et conari occultius et efficere cautius potuit, id tibi et medico callido et servo, ut putabat, fideli non credidit: de armis, de ferro, de insidiis celare te noluit? At quam festive crimen contexitur! 19„Tua te“ inquit „eadem quaequae semper β saepe fortuna servavit: negavisti tum te inspicere velle.“