12 Cic. Deiot. 32–34

32 ↷Quae est ista tam impotenstam impudens BE, tam crudelis, tam immoderata inhumanitas? Idcirco in hanc urbem venisti ut huius urbis iura et exempla corrumperes domesticaque immanitateinhumanitate BE nostrae civitatis humanitatem inquinares?

33At quam acute conlecta crimina! „Blesamius“ inquit, – eius enim nomine, optimi virinomine optimi viri H, Prisc. K. iii. 325: hominis nom. opt. viri CAV: nom. opt. hominis β: nom. viri opt. γ nec tibi ignoti, male dicebat tibi – „ad regem“ inquitinquit om. unus cod. Halmii (cf. Phil. viii. 27) in invidia esse CαDa (in om. AD): invidiose BE „scribere solebat te in invidia esse, tyrannum existimari, statua inter reges posita animos hominum vehementer offensos, plaudi tibi non solere.“ Nonne intellegis, Caesar, ex urbanis malevolorum sermunculis haec ab istis esse conlecta? Blesamius tyrannum Caesarem scriberet? Multorum enim capita civium viderat, multos iussu Caesaris vexatos, verberatos, necatos, multas adflictas et eversas domos, armatis militibus refertum forum! Quae semper in civili victoria sensimus, ea te victore non vidimus. 34Solus, inquam, es, C. Caesar, cuius insolus... cuius in om. Cα victoria ceciderit nemo nisi armatus. Et quem nos liberiliberi om. H in summa populi Romanipopuli Romani del. Halm libertate nati non modo non tyrannum sed etiam clementissimum in victoria ducimusducimus Cαγ: ducem vidimus E: vidimus ducem BD, is Blesamio qui vivit in regno tyrannus videri potest? Nam de statua quis queritur, una praesertim, cum tam multas videat? Valde enim invidendum est eius statuis cuius tropaeis non invidemusinvidimus β. Nam si locus adfert invidiam, nullus estest Cας: locus est βa ad statuam quidem rostris clarior. De plausu autem quid respondeam? qui nec desideratus umquam in tein te Cα: a te βγ est et non numquam obstupefactis hominibus ipsa admiratione compressus est et fortasse eo praetermissus quia nihil volgare te dignum videri potest.