11 Cic. Deiot. 30–32

30Sint sane inimicitiae, quae esse non debebant – rex enim Deiotarus vestram familiam abiectam et obscuram e tenebris in lucem evocavit: quis tuum patrem anteante Cαa: antea βς quis esset quam cuius genergener C2AVγ: genere C1Hβ esset audivit? – sed quamvis ingrate et impie necessitudinis nomen repudiaretisrepudiaretis (ex -itis D) β: -ritis Cαγ, tamen inimicitias hominum more gerere poteratis, non ficto crimine insectari, non expetere vitam, non capitis arcessere. Esto: concedatur haec quoque acerbitatisacerbitatis CHVβa: acerbitas Aς et odi magnitudo: adeone ut omnia vitae salutisque communis atque etiam humanitatis iura violentur? Servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, abducereabducere Cαa: adducere βς domum, contra dominum armare, hoc est non uni propinquo, sed omnibus familiis nefarium bellum indicere. Nam ista corruptela servi si non modo impunita fuerit sed etiam a tanta auctoritate approbata, nulli parietes nostram salutem, nullae leges, nulla iura custodient. Ubi enim id quod intus est atque nostrum impune evolare potest contraque nos pugnare, fit in dominatu servitus, in servitutein serv. βς: et in serv. Cαa dominatus. 31O tempora, o mores! Cn. Domitius ille quem nos pueri consulem, censorem, pontificem maximum vidimus, cum tribunus plebis M. Scaurum principem civitatis in iudicium populi vocavisset Scaurique servus ad eum clam domum venisset et crimina in dominum delaturum se esse dixisset, prendiprendi Cαa: apprehendi (adprendi D) βς hominem iussit ad Scaurumque deduci. Vide quid intersit, etsi inique Castorem cum Domitio comparocomparo βς eι Priscian. K. ii. 239: confero Cαa: sed tamen ille inimico servum remisit, tu ab avo abduxisti; ille incorruptum audire noluit, tu corrupisti; ille adiutorem servum contra dominum repudiavit, tu etiam accusatorem adhibuisti. At semel iste est corruptusiste est corr. CHβς: est corr. iste AVa a vobis. 32Nonne, cum esset perductusperductus CαDγ: productus BE et cum tecum fuisset, refugit ad legatos? nonne ad hunc Cn. Domitium venit? nonne audiente hoc Ser. Sulpicio, clarissimo viro, qui tum casu apud Domitium cenabat, et hoc T. Torquato, optimo adulescente, se a te corruptum, tuis promissis in fraudem impulsum esse confessus est?