2 Cic. Balb. 4–6

4 ↷Sed mos est gerundusgerundus PGH all.: gerendus Ewc non modo Cornelio, cuius ego voluntati in eius periculis nullo modo deesse possum, sed etiam Cn. Pompeio, qui sui facti, sui iudici, sui benefici voluit me esse, ut apud eosdem vos, iudices, nuper in alia causa fuerim, et praedicatorem et actoremauctorem P1Hc.

5Ac mihi quidem hoc dignum re publicare p. Garat.: re G2: reo bς: rei P rell. (cf. Sest. § 47) videtur, hoc deberi huius excellentis viri praestantissimae gloriae, hoc proprium esse vestri offici, hoc satis esse causae ut, quod fecisse Cn. Pompeium constet, id omnes eiei G et in mg. Σ: et P rell. licuisse concedant. Nam verius nihil est quam quod hesterno die dixit ipse, ita L. Cornelium de fortunis omnibus dimicare ut nullius in delicti crimen vocaretur. Non enim furatus esse civitatem, non genus suum ementitus, non in aliquo impudenti mendacio delituisse, non inrepsisse in censum dicitur: unum obicitur, natum esse Gadibus, quod negat nemo. Cetera accusator fatetur, hunc in Hispania durissimo bello cum Q. Metello, cum C. Memmio et in classe et in exercitu fuisse; ut Pompeius in Hispaniam venerit Memmiumque habere quaestorem coeperit, numquam a Memmio discessisse, Carthagine esse obsessumobsessum Madv.: possessum codd. (possessurum B, profectum k ed. R), acerrimis illis proeliis et maximis, Sucronensi et TuriensiTuriensi Is. Vossius: duriensi codd., interfuisse, cum Pompeio ad extremum belli tempus fuisse. 6Haec sunt propriapropria Klotz: proelia codd. (praemia b): promerita Paul: praesidia Kays.: del. Madv. Corneli, pietasCorneli pietas Mueller: cornelitas P1: Cornelii talis P2 rell. praeter GE (Cornelii hic): Cornelii tantus Halm in rem publicam nostram, labor, adsiduitas, dimicatio, virtus digna summo imperatore, spes pro periculis praemiorum; praemia quidem ipsa non sunt in eius facto qui adeptus estalt. est om. P1: est igitur bw Par. 7774 ed V, sed in eius qui dedit.