14 ad Calvum poetam Catull. 14

Ni te plus oculis meis amarem,

iucundissime Calve, munere isto

odissem te odio Vatiniano:

nam quid feci ego quidve sum locutus,

5cur me tot male perderes poetis?

Isti di mala multa dent clienti

qui tantum tibi misit impiorum.

Quod si, ut suspicor, hoc novum ac repertum

munus dat tibi Sulla litterator,

10non est mi male, sed bene ac beate,

quod non dispereunt tui labores.

Di magni, horribilem et sacrum libellum,

quem tu scilicet ad tuum Catullum

misti, continuo ut die periret,

15Saturnalibus, optimo dierum!

Non, non hoc tibi, false, sic abibit:

nam, si luxerit, ad librariorum

curram scrinia, Caesios, Aquinos,

Suffenum, omnia colligam venena,

20ac te his suppliciis remunerabor.

Vos hinc interea valete, abite

illuc unde malum pedem attulistis,

saecli incommoda, pessimi poetae.